August De Boeck
(Merchtem, 9 mei 1865 – Merchtem, 9 oktober 1937)
Eekhoorndans
(1932)
Zoals pianist en specialist van Vlaamse pianomuziek Jozef De Beenhouwer terecht opmerkte, heeft August De Boeck, op zijn Concerto voor Hans-klavier en orkest (1926-1929) na, geen grootschalige werken voor piano geschreven. Men vindt in zijn oeuvrelijst geen pianosonates, suites, fantasieën of variatiereeksen, wél pianominiaturen die eerder voor huiselijk gebruik bedoeld lijken. Daarmee sluit De Boeck aan bij Lodewijk Mortelmans (1868-1952) wiens pianomuziek ook meer voor de huiskamer dan voor de concertzaal is bestemd. Titels als Valse, Mazurka of Menuet duiden op een voorliefde voor dansante ritmes; andere titels, zoals Pantalonnade, Pasquinade of Soir sur l’eau wijzen op buitenmuzikale inspiratie; en tenslotte zijn er de werken met traditionele genreaanduidingen als titel, zoals Impromptu, Toccata, Scherzo of Prelude. Een apart genre binnen zijn pianoproductie vormen de zowat zeventig pianostukjes die expliciet voor kinderen zijn bedoeld. Het zijn geïnspireerde werkjes die soms toch al een zekere technische vaardigheid vergen.
Deze levendige en geestige Eekhoorndans (Danse des spirous), met reminiscenties aan Debussy’s Jardins sous la pluie, componeerde De Boeck in december 1932. Hij droeg het op aan de (nu onbekende) Hilda Peeters. Het autografische manuscript wordt bewaard in het Letterenhuis in Antwerpen en draagt als titel Spirous, het Waalse woord voor eekhoorns.
De Antwerpse pianiste Mit Scapus (1892-1989) maakte van het werk een versie voor Hans-klavier, een concertpiano met twee klavieren, ontwikkeld door ingenieur en amateurpianist Pierre Hans, die bepaalde virtuoze passages faciliteerde en nieuwe klankkleuren mogelijk maakte. Scapus voerde haar arrangement uit op 12 september 1935 tijdens een Kursaalconcert in Oostende, nadat ze had gesoleerd in De Boecks Concerto voor Hans-klavier en orkest.
De originele versie werd op cd opgenomen door Jozef De Beenhouwer (August De Boeck: selected piano works. In Flanders’ Fields, vol. 46, Phaedra 92064, 2010). De duurtijd van het werk is ca. 3’40”.
Het werk werd gepubliceerd door de uitgeverij van Joris (Georges) Vriamont (1896-1961), een literator met een grote passie voor muziek. Als amateurmusicus studeerde hij bij Paul Gilson en De Boeck en was hij ook actief als muziekuitgever en pianohandelaar.
Jan Dewilde
Herdruk van een partituur uit de bibliotheek van het Koninklijk Conservatorium Antwerpen. De uitgave van deze partituur kadert in het Artesis-onderzoeksproject De negentiende-eeuwse muziekcollectie van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal in Antwerpen. Deze partituur werd gepubliceerd in samenwerking met het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek (www.svm.be).
August De Boeck
(Merchtem, 9. Mai 1865 – Merchtem, 9. Oktober 1937)
Eichhörnchentanz
(1932)
Wie der Pianist und Spezialist für flämische Klaviermusik Jozef De Beenhouwer sehr richtig bemerkte, hat August De Boeck außer seinem Konzert für Hans-Klavier und Orchester (1926/1929) keine umfangreichen Werke für Klavier geschrieben. In seinem Werkverzeichnis finden sich keine Sonaten, Suiten, Fantasien oder Variationen, jedoch Klavierminiaturen, die vor allem für den Hausgebrauch gedacht zu sein scheinen. Darin gleicht De Boeck seinem Kollegen Lodewijk Mortelmans (1868-1952), dessen Klaviermusik auch mehr für das häusliche Musizieren als für den Konzertsaal bestimmt ist. Titel wie Valse, Mazurka oder Menuett deuten auf eine Vorliebe für tänzerische Rhythmen hin; andere, wie Pantalonnade, Pasquinade oder Soir sur l’eau sind von außermusikalischen Ideen inspiriert, und schließlich gibt es noch traditionelle Gattungsnamen wie Impromptu, Toccata, Scherzo oder Präludium. Eine besondere Gruppe in seinem Klavierschaffen bilden die ungefähr siebzig kleinen Klavierstücke für Kinder. Es sind einfallsreiche Miniaturen, die jedoch hier und da schon ein gewisses technisches Können erfordern.
Dieser lebendige und fröhliche Eichhörnchentanz (Danse des spirous), mit Reminiszenzen an Debussys Jardins sous la pluie, komponierte De Boeck im Dezember 1932. Er widmete ihn der heute vergessenen Hilda Peeters. Das autographe Manuskript befindet sich im Literaturarchiv ‚Letterenhuis’ zu Antwerpen. Es trägt den Titel Spirous, das wallonische Dialektwort für Eichhörnchen.
Die Antwerpener Pianistin Mit Scapus (1892-1989) fertigte von diesem Werk eine Fassung für Hans-Klavier an, einen Konzertflügel mit zwei Tastenreihen. Es wurde von dem Ingenieur und Liebhaberpianisten Pierre Hans entwickelt, um gewisse virtuose Passagen zu erleichtern und neue Klangmöglichkeiten zu entwickeln. Scapus führte ihre Bearbeitung am 12. September 1935 bei einem Konzert im Kursaal von Ostende auf, nachdem sie in De Boecks Konzert für Hans-Klavier und Orchester geglänzt hatte.
Die Originalfassung wurde von Jozef De Beenhouwer auf CD aufgenommen (August De Boeck: selected piano works. In Flanders’ Fields, vol. 46, Phaedra 92064, 2010). Die Aufführungsdauer beträgt ca. 3’40”.
Das Werk wurde im Verlag von Joris (Georges) Vriamont (1896-1961) herausgegeben, einem Schriftsteller mit einer grossen Leidenschaft für Musik. Als Liebhaber studierte er Musik bei Paul Gilson und De Boeck, außerdem betätigte er sich auch noch als Musikverleger und Klavierhändler.
Jan Dewilde
(Übersetzung: Michael Scheck)
Nachdruck einer Partitur aus der Bibliothek des Königlichen Konservatoriums Antwerpen. Die Partitur wurde in Zusammenarbeit mit dem Studienzentrum für flämische Musik herausgegeben (www.svm.be).
August De Boeck
(Merchtem, 9 May 1865 – Merchtem, 9 October 1937)
Squirrel Dance
(1932)
As the pianist and specialist in Flemish piano music Jozef De Beenhouwer correctly observed, August De Boeck has not written any large-scale pieces for piano, besides his Concerto voor Hans-klavier en orkest (Concerto for Hans piano and orchestra) (1926-1929). His oeuvre does not contain any piano sonatas, suites, fantasies or variation series. However, he has written piano miniatures which appear to be meant mostly for domestic use. De Boeck has this in common with Lodewijk Mortelmans (1868-1952), whose piano music is also more appropriate for living rooms than for concert halls. Titles such as Valse, Mazurka or Menuet show his preference for dance rhythms; other titles, such as Pantalonnade, Pasquinade or Soir sur l’eau indicate extra-musical inspiration; and finally, there are his works that carry a traditional genre-indicating title, like Impromptu, Toccata, Scherzo or Prelude. Within his piano compositions, about seventy piano pieces explicitly meant for children, form a genre of their own. They are inspired pieces that do require a certain level of technique already.
De Boeck composed this lively and witty Squirrel Dance (Danse des spirous), with reminiscences to Debussy’s Jardins sous la pluie, in December 1932. He dedicated it to the (now unknown) Hilda Peeters. The autographic manuscript is being kept at the Letterenhuis in Antwerp and carries the title Spirous, the Walloon word for squirrels.
The Antwerp pianist Mit Scapus (1892-1989) made an arrangement of the work for Hans piano, a concert piano with two keyboards, developed by the engineer and amateur pianist Pierre Hans, which facilitated certain virtuoso passages and made new timbres possible. Scapus performed her version on 12 September 1935 during a concert at the Casino in Ostend, after her solo in De Boeck’s Concerto voor Hans-klavier en orkest.
The original version was recorded on cd by Jozef De Beenhouwer (August De Boeck: selected piano works. In Flanders’ Fields, vol. 46, Phaedra 92064, 2010). The length of the work is ca. 3’40”.
The piece was published by Joris (Georges) Vriamont (1896-1961), a literator with a great passion for music. As an amateur musician, he studied with Paul Gilson and De Boeck, and he also worked as a music publisher and a piano dealer.
Jan Dewilde
(translation: Jasmien Dewilde)
Reprint of a score from the library of the Royal Conservatory Antwerp. This score has been published in collaboration with the Research Centre for Flemish Music (www.svm.be).